An oonze Jeudse stadgenoten
Weet ie nog as op de sabbat
de Jeud’n noar heer synagoge göng’n,
de vrouw’n op de bönne achter spiel’n.
Hoe ’t op de stroate was te heur’n as ze zöng’n.
‘k Zie in gedacht’n weer De Haas goan.
‘k Zie Vombarg deur de stroat’n tree’n.
Maup Bierman, Van der Hoeks, De Levie,
o G’d van Abram, wat is ’t lange lee’n.
11 april dag van Om’ns vrijheid.
Dag van gedenk’n, vreugde en van feest,
maar an ’t begön der Varsnerstroate,
Zakte de blijschop, gedenke wi’j hun leed.
Wi’j hebt alleen ’t kleine karkhof
met stien’n waarop ’t Hebreeuwse schrift,
maar die weg zint en niet begraven,
die ew diepe in oons geheug’n e’grift.
Dieks Makkinga
(onbenoemd stadsdichter van Ommen)